Ben bu herkes çalışmalı kafasını anlamıyorum o zaman çocuk yapmayıp çalışsınlar. O çocukları anneleri, kayınvalideleri yada kreşler büyütsün diye mi yapıyorlar. Maddi açıdan mecbur olup çalışmayı yada bazı zorunlulukları anlayabiliyorum ama çocuğu daha küçücükken bırakıp çalışan anneler var o çocuğa sen ne katabilirsin ki eve gelip yemek yapıp, yedirip yatırırsın en fazla. Çocuklarının bir sürü güzelliğinden mahrum kalıyorlar belki ilk adımı, belki ilk kelimesi. Çocuğun karakterini bile o bıraktıkları ortam şekillendiriyor. Okul yaşına geldiğinde ona uygun saatlerde çalışılabilir bu gayet normal ama daha küçücük bi bebeği birilerine bırakıp gitmek bana hiç uygun gelmiyor. Ben 1 saat bile güvendiğim birine bırakınca tedirgin oluyorum aklım kalıyor. Zaman o kadar kötü ki kimseye güvenilmiyor, en yakınlara bile. Kreşler de desen güvenilir bulmak çok zor şiddet olabiliyor, akran zorbalığı olabiliyor gerçekten çok zor.