Ah kızlar... öyle canim yaniyor ki anlatacak kelime bulamıyorum... anne olmayi sadece karninda bi can tasiyip onu doğurmak zanneden bi insan degildim tabiki ama bu kadar bambaska olduğunu bilmiyordum.
4 gun once kızım doğdu. Dogdugundan beri memeyi tuttu ve emdi. Sezeryan oldugu icin sutun gec iner dediler ama bol bol emzirdim sutum gelmişti. Dün gozlerinde biraz sarilik farkettim bugun de kontrolü vardi diye pek ustune düşmedim nasil olsa bakilacak diye. Dun gelen gidenim cok oldu. Sutum surekli bi muhabbet malzemesi zaten herneyse... 3 gecedir beni yarim saatte bir ayağa diken bebek bugun uzuuun uzuun uyumaya baslayinca sarilik baya bi artti gibi geldi doktora kostuk. Ölçüldü 10.8 cikti ve sutum yetmiyormuş meger neredeyse hic yokmuş 4 gündür yavrum hiç beslenememis :'( ustelik mama da alip denemistim belki yetmiyordur diye icmemisti icim rahatti yetiyor diye... Meğer açmış kurban olduğum :'( ve ben anlayamadim. Kendimi affedemiyorum bakip bakip agliyorum. Sutum vardi nazar degdi de mi gitti yoksa hic mi gelmedi 4 gun aç mi kaldi diye kafayi yiyorum....
Girmem saniyordum ama girdim sanirim icine tukurdugumun lohusa bunalimina... cok zormuş annelik, uyksuzlugu falan degil ha kaybetme korkusu zarar verme korkusu berbatmis... tez zamanda kurtulmam dilegiyle...
