Kızlar size özel bir soru sormak istiyorum... Biraz uzun ama çok akla ihtiyacım var, okuyanlar yorum yapsın lütfen...
Eşimle ayda en az iki kere tartışırız ve üç dört günlük bir küslük yaşarız. Sonra afedersiniz özel ihtiyacı olur, o gün gelir sırnaşır barışırız, sonraki günde iyi oluruz, üçüncü dördüncü gün yine kavga çıkarır. Bu evlendiğimiz günden beri böyle ve babasınında huyu böyle, kavga etmeden duramaz, içi sıkılıyor adamın kavga olmayınca. Eşim evlenmeden önce ben hayatta babam gibi olmam diyordu ama şimdi aynısı, sadece kayınpederimde şiddette var. Eşimde bir kere bana şiddet uyguladı, gittim boşanma davası açtım, herkes toplandı ona bağırdı çağırdı, oda yeminler etti birdaha el kaldırmam diye. Uzun zamandır şiddet yok fakat sözlü olarak ağzına ne gelirse söyler. Neyse bende kullanıldığımı hissediyorum artık, işi yapana kadar canım cicim, oşduktan sonraki ilk anda kavga gürültü başlıyor. Birde langur lungur olaya giriyoruz direk, bir ön hazırlık olmuyor hiç. Bir buçuk yıldır ilişkiye kendim için değil, eşim tatmin olsun diye giriyorum çünkü ben ne kadar zorlasamda olamıyorum. Son günlerde bende hep kusur bulmaya başladı. İşte göbeğin çıktı, kilo aldın dedi başta, yadırgamadım tamam dikkat ederim dedim. Sonra bacaklarındaki kılcal damalar belli oluyor demeye başladı, tamam doktora giderim dedim ama normalde beyaz tenliyim, hep belli olur damarlarım cildimde. En son bugünde gelmiş diyor ki biz on günde bir birlikte oluyoruz, sen hiç kendin gelip bana yanaşmıyorsun, hep ben sana geliyorum falan filan. Normalde ben her yatağa yattığımda kendimi ona dayarım, oda canı istediğinde dokunur öyle başlar ilişki. Dedim ki yine ben sana geliyorum, ne zaman istedinde yok dedim. Kendin on günde bir istiyorsun, beş günde bir gelsen, beş günde bir yaparız dedim. Baktım bana yetersiz gibi hissettirmeye çalışıyor, dedim ki bence sen kendini sorgulamalısın, ben niye on günde bir yanaşıyorum diye dedim. Aslına bakarsanız geri kalan sürede ya kavgalı oluyoruz ya da kendisi gelmiyor, seks yaparken beni düşünmediği içinde pek yanaşmak istemiyorum, sanki bir sorumlulukmuş gibi geliyor.
Arkadaşlar ben evlenmeden önceye kadar açıktım ve gerçekten eşimden daha güzeldim, herkes bana derdi ki sen bu çocukta ne buldun diye, bende siz benim gördüğümü görmüyorsunuz ki derdim. O kadar ince davranırdı, o kadar herşeyi düşünürdü ki, bir gün yanında masada uyuyakaldım nişanlıyken, o ara kardeşi aradı telefon çaldı ben rahatsız oldum diye kardeşine demediğini bırakmamıştı düşünün.. Çevredeki herkes şok olurdu bu nasıl bir aşk diye. Ve 7 yıl sevgililik nişanlılık dönemi hep böyle sürdü, az bir sürede değil bu kadar süre rol yapılamaz, o zamanlar bana aşık olduğuna eminim. Evlendiğim gün kapandım eşimin isteğiyle, o günden beridir durmadan benle olur olmadık şeylere kavga çıkarıyor, durmadan hem fiziksel hem ruhsal, anneliğimden tutun, evimden tutunda kadınlığıma kadar eleştirmediği hiçbirşey kalmadı. Hatta bir ara kavgada ben seni kadın olarak görmüyorum bile dedi. Böyle dedikten sonra açılma kararı aldım, ilk gün açıldım peşimden ayrılmadı. Restorana gittik yemeğe, oturana kadar elimi bırakmadı, sarıldı elini omuzuma attı sahiplenir gibi. Kaç yıllık wvliliğimde hiç böyle davranmamıştı bana, hep elalem ne der ayıp diyen duran adam o gün hiçte garipsemedi sarılıp yürümeyi falan. Sonra ailesinin önüne çıkacaktık, kapan arkamızdan konuşurlar falan dedi. Görüncem aradı Allah rızası için açılma falan diye diretti. O gün yine kafamı örttüm. Kavgalar gürültülee hiç bitmedi.
Şimdi diyeceksiniz ki Allah için kapanılır koca için değil, bende biliyorum. Ben ilk kapanmayı kabul ettiğimde eşim benim hocam olur, birlikte namazımızı kılarız, dinimizi dosdoğru yaşarız diye kabul etöiştim. Keşke öyle olsaydı fakat eşim başka kadınlarla mesajlaşmakta dahil herşeyi kendine hak görüyor. Olay bana gelince sen kapalısın tesettürlüsün etkeklerle konuşma, çorap giy, fazla dışarı çıkma, kaldırımda o taraftan erkek geliyor bu taraftan geç diye benle kavga eden adam , bir müşterisiyle aynı madaya oturup çay içerken pazarlık yapabiliyor. Dinimiz bu kadar haksızlık içermez bence. Kadına gelice sesi bile haram ama başka kadınlara gelince müşteri o ne olmuşa dönüyor. Bu tavırda beni kendi kurdukları bu din adı altındaki kısıtlamadan acayip tiksindirdi. Açık olduğum zaman ile kapalı olduğum zamandaki tavrının değişiminide göz önüne alırsak ben kapandım diye mi bana olan ilgisi azaldı sizce.?
Birde lütfen şiddet görmüşsün, aldatılmışsın, niye boşanmıyorsun gibi mesajlar atmayın. Gerçekten düşünüldüğü kadar kolay olmuyor. Ailem boşver sus deyip dayak yediğim halde geri gönderdiler. Çocuklarım baba baba diye ağlıyorlar, çevrem dul kadına hiçbir şekilde iyi gözle bakmıyor ve benim hayatımı o kadar köklü bir şekilde değiştirebilecek imkanım şuan için yok. Çocuklarım kendi kendini idare edebilecek yaşa geldiğinde çalışıp kendi ayaklarım üzerinde durana kadar düzeltebilir miyim diye elimden geleni denemek istiyorum.
Sizce açılmalı mıyım.? Kapalı olduğum zamanlarda kendi eliyle beni babamın kapısının önüne koyan adam, açıldığımda eli ayağına dolandı, kaybetme korkusu açığa çıktı çünkü onun gördüğünü herkesin görmesi onu şok etti. Gidiyor geliyor ben ne kadar yakışıklıyım deyip duruyor sonra beni kötülüyor. Açılsam (açık saçık kıyafetler giymesem bile) onu ikiye katlarım farkında. Nolur bana bir akıl verin ne yapmam lazım. Açılsamda etki etmese bu sefer ben kötü olurum. Ne yapacağımı şaşırdım