Sorunlarım bitmiyor daha dün kardeşim hakkında post açtım daha kötüsünü yaşadım. O kadar üzüldüm kırıldım ki rahatlamak amaçlı yazıcam. İsteyen istediğini yazsın..
1 Ay kadar falan oldu doğum yapalı. Doğumdan önce de ilişkiye pek girmiyorduk riskliydi. Ama Bi şekilde eşimi rahatlatıyordum. 2 gece önce çocuklar uyudu ben de koltukta yatıyordum Bi anda ışığı kapıyı kapatıp bana yaklaşmaya çalıştı. Saçmala asla olmaz en başında günah falan dedim. Hiç cevap vermedi. Hani kavga etmemek adına normal dille söylüyorum. Yapma az daha sabret 1 hafta anca kaldı dedim yine dinlemedi. En son dikişlerim var bir şeyli olur daha kötüye gider dedim. Doğru diyorsun sen bilirsin dedi gitti. Sorun yoktu gayet iyiydik. Bu sabah saat 5-6 gibi bebeğimi emzirdim yatırdım ben de Yattım. Bana uykunu aldın mı diye sordu. Eh işte dedim. Gel kolumda yat falan dedi ne güzel yatıp uyumuştum. Uzun zamandır da böyle rahat uyumamıştım. Sonra afedersiniz yine yaklaşmaya başladı. Yine yapma etme falan dedim. Bayağı ciddi bir şekilde dedim kavga çıkarsa çıksın diyorum artık. Küfür bile ettim. Durmadı hatta bayağı ileri gitti. E sabahın körü iki bebek uyuyor ayrıyeten yan odada kız kardeşim var. Sesimi de çok yükseltemezdim. Yanından gidiyorum yanıma geliyor. Gözü dönmüş gibiydi. İçinde başka adam var gibiydi deidm bu sen misin ne bu ya diye. Neyse biraz zorladı ben ağladım en son yapma dayanamıyorum acıyor diye. O kadar kötü bir andı ki. Ağladım uzaklaştım bir daha bana dokunma dedim. Hiçbir şey demedi. İşe gitme saati geliyordu zaten. Kalktı ben ağlarken bana baktı güldü ve gitti. Berbat bir an yaşadım. Bu benim kocam mıydı bilmiyorum asla beklemezdim ondan böyle bir şey. Asla unutamam bu anı