İkiz çocuklarımız dışında her şeyimiz aynı...
Oğlum 3 yaşında, kreşe gitmiyor, bakıcımız var. Yaşıtlarına göre gayet sakin ve uyumlu bir çocuk. Alt komşumuz hastayım çocuk ses yapmasın dedi. Tamam dedik daha da sessiz olmaya çalıştık. Bitmedi asla. Oğlu var 23 yaşında, deli dana resmen saldırgan bir tip. Bir gün evde temizlik varken gelmiş kapıyı yumruklamış, kapının önündeki çöpleri dağıtmış, sayaçlara zarar vermiş. Polis çağırdık uzaklaştırma verdiler. Ama yine vurma bitmedi. Alttan tık tık vuramayınca kendi evlerinin duvarlarını yumruklamaya başladılar. Doğrudan bize vurmadıkları için uzaklaştırma ihlali de olmuyor ama oğlum her vurmalarında korkarak bize sarılıyor. Eşim 2 gün önce indi duvar yumruklamadan sonra, biz yapmadık diye inkar ettiler. Polis çağırırız diye. Sonra eşim de ikna olmayınca gerilmişler. Kadın neler neler demiş bakıcımıza. "Manyak kadın çocuk yetiştirmeyi bilmiyor, çocuk dediğin at gibi koşmaz kızarsın oturur yerinde" falan. Eşim polislik olduğumuz için tahriklerine gelmemiş çok şükür.
Şu an yana döne ev arıyoruz, sırf bu illet komşu yüzünden giriş kat arıyoruz. Böyle hastalıklı insanlarla başka türlü baş edemeyeceğiz çünkü...
Çok sarıldım sana da evlatlarına da, Allah ikimizin de yardımcısı olsun.