. Ne alaka şimdi diyeceksiniz Ben çalışan memur bir anneyim şu an ücretsiz izindeyim ancak belli bir süre sonra işe başlamam gerekecek o yüzden dün kaynanam gile gittiğimde konu açıldı biz de Kaynanalar erkek çocuğa bakar ama kız çocuğa bakmazlar kıza çok önem vermezler altını değişmezler gibisinden konuşuldu ama benim hiç öyle bir talebimde olmadı altını değiştir vesaire diye iki bebeğim var biri kız biri erkek erkek olan en büyük, kız olan küçük ikisinde de bir kere bile altını değiştir demedim annesine ama konu nereden açıldı ise ben de dedim ki anne dedim artık ben işe başlayınca dedim bakarsın artık sen de dedim. oğluma bakarsan Bonus olarak da kızı veririm dedim hatta evet konu öyle açıldı ben öyle deyince biz de erkek çocuğuna bakarlar da kıza bakmazlar dedi tamam şimdi hatırladım neyse o öyle deyince ben de dedim artık anne tamam sen bakmazsan biz de kreşe veririz sıkıntı yok dedim. Oda kızım zaten kendime bile bakamıyorum hayrım yok gibisinden lafı çevirdi artık ben öyle deyince neyse anne sağlığın sıhhatin yerinde olsun da önemli değil ne olacak dedim çok fazla laf uzatmamak için. Aman annne dedim senin de kızın var sen kızını hiç mi sevmedin şimdiye kadar sevmişsindir elbette dedim. çünkü kızı benden 2 yaş büyük 30'unda falan hala beraber kalıyorlar evli değil yani sevmiyorsan onun yanında tutmazsın değil mi kızın yanında öyle diyor biz kızlara değer vermeyiz erkeğe daha çok değer veririz kızda hiç ses çıkarmıyor o da annesinden farksız da yani o lafları duya duya kızın psikolojisi nasıl oluyor bilemiyorum neyse bunun üzerine eve dönüşte kocama dedim ki bak dedim annene güvenme annem çocuklara bakacak edecek diye hayalin olmasın dedim hani öyle hayallerin vardı ya dedim artık o işi unut dedim sen şimdiden birikim yap kreş için anca biriktiririz parayı dedim o da dedi ki niye canım dedi babaannesi bakmaz annesi yok mu bu çocuğun sahipsiz mi dedi annesi varken ben çocuğu elemi teslim edeceğim sokağa mı atacağım gibisinden konuştu. Yani ben sırf çocuklarım sokağa atılmış olsun ya da sırf çocukları sahipsiz bırakmış sayılayım diye mi yıllarımı verdim okudum üniversiteyi babam emek sarf etti benim için hiç kimse keyfine çalışmıyor işe gitmiyor Ben yavrularımın geleceği için ve kendi geleceğimi garanti altına almak için bu hayatta hiç kimseye güvenmediğim için işe devam etmek istiyorum ama eşim diyor ki bakacak kimse olmasa istifa edersin. Sizce istifa etmem yerinde bir karar mı olur Ben kesinlikle öyle bir şey düşünmüyorum da siz olsanız ne yapardınız bu zamanda milletin gözü düşüyor devlet de sağlam bir işe gireyim de kendi paramı kendim kazanayım diye bir de hani ben hak etmişim devlet memuru olmuşum bu fırsatı nasıl geri tepeyim işine geldiğinde giyim yardım olsun para olsun alıyor. Şu da bir gerçek ki kendi benden önce diyecek zamanı geldiğinde hayatım aman işi bırakma çocuklara bir şekilde bakacak birini buluruz kreş buluruz diye çünkü her şey de yok diyor olmaz diyor ama yine benim lafıma geliyor şöyle bir gerçek var çoğu şeyde bir dediğimi iki etmiyor her şeyim yapıyor İşler de bana yardım ediyor evde çocuk bakımında bana yardımcı oluyor ama bu istifa etmek konusunda ya da benim çalışmam konusundaki zihniyeti Benim çok zoruma gidiyor madem öyle düşünüyordun benim çalıştığımı biliyorsun neden evlendin arkadaş bunu da diyorum kendisine ama saçmalamaktan başka hiçbir şey yapmıyor cevap olarak.