Benimki evlilik zamanı değilde nişanlıyken oldu . Olaylı bir istemeyle başladı düğünle bitti . Aileler anlaşamazdı aileme küfür ederdi banada etti ağır konuşurdu hep . En sonunda evleneceğiz formalite olacak herşey bir ay sonra boşanacağız senin yüzünü görmek istemiyorum seni sevmiyorum dedim. Ondan sonra konuşmadım aklını başına geldi . Sonra bir ara yine kudurdu buluşmuştuk kınadan birgün önceydi çıkarıp yüzüğü bıraktım bitti benim için dedim. Arabanın kapısını kapattı hızlı kullandı senide kendimide öldürürüm bitemez falan. Bayağı yalvardı ağladı en sonunda kabul ettim ama yüz vermedim . Şimdi bir yıllık evliyiz . Ailesi yüzünden eşimden soğudum en büyük pişmanlığım oldu bu evlilik . Tek mutluluğum pişman olmadigim nokta kucağımda uyuyan melek oğlum.