.Ilk dogumumda 18 yasindaydim. Esim 3 kardeş evin tek ve ilk erkek çocuğu o yüzden üstüne çok düşerler birde oğlumuz olunca daha çok düştüler, Doğum sonrası 1 hafta kaynanamda kaldık sonra işi paraya döktü karına çocuğuna bakıyorum maaşın yarısı benim deyince eşim tartıştı evimize geldik kendi başıma atlattım o süreci hiç te zorlanmadım geceleri hep tektim üstelik eşim işe gece 2 de gidiyordu Allah razı olsun sabah 9dan sonra kendi annem gelip yemeğimi temizligimi yapıyor yanımda duruyor akşam eşim gelince geri gidiyordu 40ım çıkana kadar hergun otobüsle geldi gitti kaynanam da tabi kudurdu bi ara eşim çocuğu alıp kendi evine geldi diye beddua bile etti, O bana bu acıyı yaşattı oğluda ona yaşatsın dedi.. 4ay küs kaldılar aile büyükleri barıştırdı şimdi 2.doğumum olucak ve 37.haftamdan beri kaynanamda kalıyoruz bu sefer farklı olan 2 çocuk olması şimdide tutmuş oğlumun mamasını alıyor diye sürekli laf arasında duyuruyor "bugün bunu aldım oğluna, şu kadar tuttu" diyerek.. her an doğum yapabilirim gene para mevzusu yapıyor eşim kafası atsın yine eyvallah demez çeker gider 3 gün önce toparlan gidiyoruz dedi dayısı sakinleştirdi. Bıktım artık ya fazlalık gibi hissediyorum resmen yaşım ufak diye ezmeye çalışıyor banada laf vuruyor.. Geceleri oğlum uyumuyor onunla uğraşıyorum uykusuz kalıyorum sabah 6da uyuyor bende anca uyuyum derken 7 oluyor oglen 12ye 1e kadar yatar kendisi uyaninca bana laf soyler bu saate kadar yatılır mı ne kadar uykucusun, yarin bigun evine gitcen 2 cocuga nasil bakcan diye sanki bütün gece o çocuk sallamış gibi.. Akrabalardan kimse sevmez zaten kadını herkesle arası kotu hep fesatlık pesinde. Çocuğumun huyu da değişti tamamen 14 aylık zorla yedire yedire yemek yemez oldu duzeni kalmadı hırcınlastı.. Nasıl geçecek bu 40 günnnn.....