Herkese iyi günler evliyim 1 yaşında kızım var annem kanser hastası 6 senedir son 2 aydır kemoterapi ağır geldiği için bende kalıyor erkek kardeşim var evlenmek üzere babam tir şoförü arada gelip gidiyor hem annemle hem kızımla ilgilenmek yorucu geliyor artık psikolojik olarakta bunaldım biyere çıkamıyorum annem surat asiyor gibi hissediyorum çıktığım zaman aralarda kardeşimin nişanlısı kardeşim babam hepsi geliyor onları günlerce doyur çay kahve tatlı ikramı derken aynı evin içinde kızımı sayılı görüyorum önüm vaktinden çalıyorum resmen kendimi kullanılmış gibi hissediyorum bazen çünkü kimse sende çocuğun var bide bizle uğraşıyorsun sağol demiyor üstelik evin odası yetersiz olduğu icin eşim mutfakta yerde yatıyor uzun süredir onada çok üzülüyorum sesi de çıkmıyor annem hasta diye bencillik mi yapıyorum diyeceğim ama uzun zamandır kendimi düşünemiyorum zaten çoğu zaman dus alicak zamanı zor buluyorum içimi dökmek istedim yanlış mı düşünüyorum kötü mü düşünüyorum bilmiyorum teşekkür ederim